Leraren en bij uitbreiding iedereen die werkt in het onderwijs zijn bijzondere mensen. Zij zien het als hun taak - sommigen zullen zelfs zeggen: als hun roeping - om jonge mensen te begeesteren met kennis omtrent hun vak en het leven. Zij willen het verschil maken in het leven van jonge mensen. Onderzoek wijst uit dat leraren en professionals in het onderwijs het meest inspirerend zijn wanneer ze over vakkennis en communicatieve vaardigheden beschikken, en vooral wanneer ze daarnaast ook op spiritueel vlak competent zijn.
De onderwijscontext van vandaag vraagt zo’n spirituele competentie misschien nog meer dan vroeger. Scholen zijn een doorslag van de maatschappij en van het leven: hun publiek én personeel zijn op alle vlakken divers, ook op het levensbeschouwelijke terrein. Die diversiteit is een rijkdom, maar brengt ook zijn eigen uitdagingen mee. De maatschappij vraagt terecht van het onderwijs dat zij leerlingen vaardig zou maken met het oog op (bijvoorbeeld) burgerschap en interlevensbeschouwelijk samenleven. Van de onderwijsprofessional vergt dit, naast vakkennis en pedagogische en didactische vaardigheden, (minstens) een sterkere bewustwording en (meer nog) een verheldering, verdieping en verankering van de eigen levensbeschouwelijke positie. Van de eigen spiritualiteit.
Voor wie werkt in een instelling van Katholiek Onderwijs Vlaanderen is de vraag naar de verhouding tussen de persoonlijke spiritualiteit en professionele identiteit op nog een andere wijze pregnant. Met het oog op de realisatie van de katholieke dialoogschool worden alle onderwijsprofessionals uitgedaagd om de christelijke traditie, die het dragende verhaal is van het opvoedingsproject van deze school, te verkennen, er (opnieuw of dieper) in thuis te komen en er positie tegenover in te nemen. Op die manier kunnen zij vervolgens vaardig en vakkundig de eigen professionele rol in het scheppen van een dialoogruimte in de school opnemen. Hierin succesvol worden of zijn vraagt (minstens) bewustwording en (meer nog) verheldering en verdieping van de persoonlijke spirituele en levensbeschouwelijke identiteit, en een uitklaring van haar verhouding met de professionele identiteit.
Wat geldt voor onderwijsprofessionals in het algemeen geldt a fortiori voor de godsdienstleerkrachten. Zij staan op de eerste rij bij het ontwikkelen van de levensbeschouwelijke bedachtzaamheid van de leerling. Zij hebben de opdracht jongeren (inter)levensbeschouwelijk competent te maken. Deze uitdagende taak kan men maar boeiend maken én uithouden wanneer men regelmatig zelf de eigen bronnen laat bevloeien. In al deze gevallen, en allicht nog omwille van tal van andere redenen, kan individuele spirituele begeleiding op maat een kans en een verrijking zijn voor het professionele leven.
In een eerste verkennend (gratis en vrijblijvend) gesprek wordt gepeild naar de verwachtingen en behoeftes van de participant. Die kunnen van louter persoonlijke aard zijn – zoals bijvoorbeeld het verdiepen van de eigen spiritualiteit – maar evengoed kunnen professionele vragen aan bod komen of kan de verhouding tussen de professionele en persoonlijke identiteit onderwerp van gesprek zijn. Op basis van deze verkenning wordt het traject vorm gegeven.
Methodisch worden oefeningen aangereikt die helpen om tot spirituele verdieping en verinnerlijking te komen – verinnerlijking van kennis, inzichten, houdingen, ervaringen, … uit spirituele tradities (i.c. de christelijke traditie). Voor deze oefeningen inspireren we ons op wat in contemplatieve tradities daaromtrent voorhanden is. Inhoudelijk kunnen we putten uit onze andere spirituele trajecten ('Op zoek naar de grondmelodie' of 'Wat is er van het/mijn geloof?') maar het is ook mogelijk om samen een inspirerend boek te lezen en doorheen gesprek al proevend en smakend tot verheldering te komen.
Het traject loopt over minstens 5 sessies.